Gardırop kapağını açınca eski fotoğrafların bulunduğu bölme ortaya çıktı.

When I opened the wardrobe door, the compartment holding the old photographs appeared.

Breakdown of Gardırop kapağını açınca eski fotoğrafların bulunduğu bölme ortaya çıktı.

• eski: old
• açmak: to open
• fotoğraf: the photograph
• -ince: when
• bulunmak: to be located
• gardırop: the wardrobe
• bölme: the compartment
• ortaya çıkmak: to appear

Questions & Answers about Gardırop kapağını açınca eski fotoğrafların bulunduğu bölme ortaya çıktı.

Why is açınca used here, and what does the suffix -ınca mean?

The suffix -ınca attaches to a verb stem to form an adverbial clause meaning “when” or “as soon as.”

• aç- (root “to open”) + -ınca = açınca → “when (one) opens.”
• No separate word for “when” is needed; the meaning is built into the verb.

In kapağını, why does kapak change shape, and what do the added suffixes do?

kapağını can be broken down as:

1. kapak (“door”)
2. • -ı (3rd-person singular possessive) → kapağı “its door”
3. • -nı (definite direct-object/accusative) → kapağını “the door”
     Additionally, voicing assimilation turns final k → ğ before a vowel.

How do eski fotoğrafların and bulunduğu work together in eski fotoğrafların bulunduğu bölme, and what does the suffix -duğu indicate?

• eski fotoğraflar = “old photographs”
• -ın added to fotoğraflar (genitive) → fotoğrafların “of the photographs”
• bulunmak = “to be located/found”
• -duğu (attributive suffix) on bulun- → bulunduğu “in which they are found”
  Together: eski fotoğrafların bulunduğu bölme = “the compartment in which the old photographs are located.”

Why is fotoğrafların in the genitive case rather than the nominative?

When you form a relative clause with -duğu, the noun inside that clause takes the genitive -ın/-in/-un/-ün to show its relationship to the head noun.
Pattern: X-ın Y olduğu Z = “Z in which X is Y.”
Here, X = eski fotoğraflar, Y = bulun-duğu, Z = bölme.

What does ortaya çıktı literally mean, and why is ortaya in the dative case?

• orta = “middle”; + -ya (dative) → ortaya “to the middle”
• çıkmak = “to go out/come out”
• ortaya çıktı = literally “(it) came out to the middle,” idiomatically “it appeared.”

Why are there no explicit subject pronouns (like “you” or “it”) in the clauses açınca and çıktı?

Turkish often omits subject pronouns because the verb endings already encode person and number.

• açınca is impersonal (“when one opens”)
• çıktı is 3rd-person singular past (“it appeared”)
  If the subject is clear or irrelevant, it’s simply left out.

The sentence starts with Gardırop kapağını açınca and ends with bölme ortaya çıktı. How does this word order compare to English?

• Turkish usually goes Adverbial-Clause + Object + Verb in subordinate/main clauses.
• Here:
  
  1. Gardırop kapağını (object of “open”)
  2. açınca (adverbial “when opened”)
  3. eski fotoğrafların bulunduğu bölme (subject of main clause)
  4. ortaya çıktı (verb of main clause)
• English, by contrast, needs an explicit conjunction and fixed SVO order (e.g. “When you opened the wardrobe door, the compartment appeared”), so the Turkish order feels different but is perfectly natural in Turkish.

Could you say fotoğraflar bulunan bölme instead of eski fotoğrafların bulunduğu bölme, and what’s the nuance?

Yes.

• fotoğraflar bulunan bölme uses the participle -en → bulunan = “found/located.”
• It reads “the compartment where photos are found.”
  Nuances:
• -en participles are shorter/adjectival (“the photo-containing section”)
• -duğu clauses can express more precise tense/aspect and allow genitive marking for emphasis or clarity.