Dolabın altından çoraplarımı buldum ve temiz çorapları sıraladım.

(I found my socks under the wardrobe and lined up the clean ones.)

Breakdown of Dolabın altından çoraplarımı buldum ve temiz çorapları sıraladım.

• benim: my
• ve: and
• temiz: clean
• bulmak: to find
• -dan: from
• çorap: the sock
• dolap: the wardrobe
• -ın: genitive
• sıralamak: to line up

Questions & Answers about Dolabın altından çoraplarımı buldum ve temiz çorapları sıraladım.

Why does dolap change to dolabın in Dolabın altından?

Because you need the 3rd-person-singular genitive suffix -ın on dolap to show “of the cupboard.” When you add -ın, the voiceless p voices to b, and the vowel harmonizes to ı, so dolap + ın → dolabın.

How is altından formed, and why does it use -ndan instead of -dan?

The noun altı means “bottom.” To express “from the bottom,” you add the ablative case suffix -dan/-den. Since altı ends in a vowel, the suffix appears as -ndan/-nden, giving altı + ndan → altından (“from under”).

How do you build çoraplarımı, and what does each part mean?

Breakdown of çoraplarımı:
• çorap = “sock”
• -lar = plural → çoraplar (“socks”)
• -ım = 1st-person-singular possessive → çoraplarım (“my socks”)
• -ı = accusative case for a definite direct object → çoraplarımı (“my (specific) socks”)

Why does temiz çorapları have an accusative -ı but no possessive marker like -ım?

You still mark çoraplar as a definite object with -ı, so “clean socks” → çoraplar-ı. The possessive -ım is dropped because context already implies they’re your socks; explicitly saying çoraplarımı again would be redundant.

What do the endings in buldum and sıraladım tell us?

Both verbs use the simple past suffix -dı/-di/-du/-dü plus the 1st-person-singular -m.
• bul- + du + m → buldum (“I found”)
• sıra-la- + dı + m → sıraladım (“I lined up/arranged”)
Vowel harmony adjusts -dı to -du or -dı as needed.

Why does temiz (clean) come before çorapları (socks) in Turkish?

Turkish follows Adjective + Noun order, so any adjective (like temiz) precedes the noun it modifies (çorapları).

Why isn’t there an explicit subject like ben (“I”)?

Turkish verbs encode person and number in their endings. The -m in buldum and sıraladım already tells you the subject is “I,” so ben is usually dropped.

Could you connect the two actions without using ve (“and”)?

Yes. You can use the converb -ip on bul-:
Dolabın altından çoraplarımı bulup temiz çorapları sıraladım.
That means exactly “I found my socks under the cupboard and arranged the clean ones.”