Word
buluşmak
Meaning
to meet with each other, to get together, to convene
Part of speech
VERB - intransitive, reciprocal
Pronunciation
Course
Definite simple past
| buluştum | buluştun | buluştu |
| buluştuk | buluştunuz | buluştu(lar) |
Future
| buluşacağım | buluşacaksın | buluşacak |
| buluşacağız | buluşacaksınız | buluşacak(lar) |
Imperative
| buluş | buluşsun | |
| buluşun(uz) | buluşsunlar |
Present continuous
| buluşuyorum | buluşuyorsun | buluşuyor |
| buluşuyoruz | buluşuyorsunuz | buluşuyor(lar) |
Subjunctive
| buluşayım | ||
| buluşalım |