Word
fark etmek
Meaning
to notice, to note, to realize
Part of speech
VERB - transitive, non-causative, VERB - accusative
Pronunciation
Course
Lesson
Definite simple past
| fark ettim | fark ettin | fark etti |
| fark ettik | fark ettiniz | fark etti(ler) |
Future
| fark edeceğim | fark edeceksin | fark edecek |
| fark edeceğiz | fark edeceksiniz | fark edecek(ler) |
Imperative
| fark et | fark etsin | |
| fark edin(iz) | fark etsinler |
Present continuous
| fark ediyorum | fark ediyorsun | fark ediyor |
| fark ediyoruz | fark ediyorsunuz | fark ediyor(lar) |
Subjunctive
| fark edeyim | ||
| fark edelim |