Word
dövüşmek
Meaning
to fight
Part of speech
VERB - intransitive, reciprocal
Pronunciation
Course
Definite simple past
| [d]övüştüm | [d]övüştün | [d]övüştü |
| [d]övüştük | [d]övüştünüz | [d]övüştü(ler) |
Future
| [d]övüşeceğim | [d]övüşeceksin | [d]övüşecek |
| [d]övüşeceğiz | [d]övüşeceksiniz | [d]övüşecek(ler) |
Imperative
| [d]övüş | [d]övüşsün | |
| [d]övüşün(üz) | [d]övüşsünler |
Present continuous
| [d]övüşüyorum | [d]övüşüyorsun | [d]övüşüyor |
| [d]övüşüyoruz | [d]övüşüyorsunuz | [d]övüşüyor(lar) |
Subjunctive
| [d]övüşeyim | ||
| [d]övüşelim |