Word
bulmak
Meaning
to find; to find out
Part of speech
VERB - transitive, non-causative, VERB - accusative
Pronunciation
Course
Lesson
Definite simple past
| buldum | buldun | buldu |
| bulduk | buldunuz | buldu(lar) |
Future
| bulacağım | bulacaksın | bulacak |
| bulacağız | bulacaksınız | bulacak(lar) |
Imperative
| bul | bulsun | |
| bulun(uz) | bulsunlar |
Present continuous
| buluyorum | buluyorsun | buluyor |
| buluyoruz | buluyorsunuz | buluyor(lar) |
Subjunctive
| bulayım | ||
| bulalım |